Zielone dziecko

Punktem wyjscia tej zagadkowej ksiazki napisanej w 1934 roku przez angielskiego poete, krytyka literackiego i anarchiste Herberta Reada (1893-1968) jest dwunastowieczna ludowa legenda o dwoch zielonych dzieciach, ktore pojawily sie w tajemniczych okolicznosciach w malej wiosce i mowily w nikomu nieznanym jezyku. Poszukiwania bohatera ksiazki, Olivero, ktory po wielu latach nieobecnosci powraca do miejsca swojej mlodosci i stwierdza, ze dobrze mu znany strumien plynie w odwrotnym kierunku, prowadza go do niezwyklej podziemnej krainy zamieszkalej przez zielonych ludzi, ktorzy za najwyzsza forme doskonalosci i cel, do ktorego daza, uwazaja krysztaly. Poznajemy historie zycia bohatera, ktorego los rzucil do Ameryki Poludniowej, gdzie zostal dyktatorem jednego z tamtejszych panstewek. Teraz powraca, aby wraz z Zielonym Dzieckiem podazyc do owej niezwyklej krainy i tam dokonac zywota. Ksiazke mozna rozumiec jako alegorie poszukiwania sensu zycia; zycia, ktore stanowi droge wiodaca do coraz wyzszych poziomow istnienia.Ale chyba najciekawszy jest ten watek poludniowoamerykanski: my tu bowiem do czynienia z kolejna utopia - cudownym panstwem rzadzonym przez swiatlego wladce Olivero. Ten autarkiczny, zamkniety na jakiekolwiek wplywy zewnetrzne twor ma rajski wymiar. I jest to swiat w gruncie rzeczy dobrze zorganizowany, choc pamietajmy, ze Read jest jedna z czolowych postaci ruchu anarchistycznego. A moze lepiej mieszkac w swiecie Zielonych dzieci, w ich niezwyklej krainie, w jeszcze wyzszej formie raju?Ale czy aby na pewno warto zamieszkac w raju?