Proizvod vam ne odgovara? Nema veze! Možete nam vratiti unutar 30 dana
S poklon bonom ne možete pogriješiti. Za poklon bon primatelj može odabrati bilo što iz naše ponude.
30 dana za povrat kupljenih proizvoda
Esej Alaina Finkielkrauta to rzadki przykład nie tyle historycznego, co filozoficznego podsumowania XX wieku z perspektywy jednego z najoryginalniejszych myślicieli francuskich. Autor nie poprzestaje na opisie niszczącego doświadczenia dwóch reżimów totalitarnych i ich ideologii, lecz z właściwą sobie przenikliwością stawia zasadnicze pytanie o ich konsekwencje – jaką naukę wyciągnęliśmy z XX wieku? Czy nasze zrozumienie historii stało się głębsze? Czy najbardziej krytyczna i samowiednia gałąź humanistyki, jaką jest filozofia pomaga nam w lepszym, mądrzejszym rozpoznaniu w drugim bliźniego? Czy upajając się postępem nie wpadamy jednocześnie w pułapki naiwności i sentymentalizmu? Czy odrobiliśmy lekcję ze zwodniczej (a w efekcie zbrodniczej) apoteozy konieczności, która potrafi przybierać nowe formy? Mimo upływu lat krytyczne spojrzenie A. Finkielkrauta okazuje się wciąż trzeźwiące i inspirujące, a jego esej pozostaje jednym z najważniejszych i najbardziej aktualnych tekstów w obronie radykalnego humanizmu. Alain Finkielkraut (ur. 1949) – francuski pisarz, filozof i eseista, członek Académie française. Syn polskiego Żyda uratowanego z Auschwitz. Uznawany za jednego z najciekawszych myślicieli swojego pokolenia we Francji. Opublikował kilkadziesiąt książek, w Polsce znany jako autor takich prac jak "Porażka myślenia" (1992), "Niewdzięczność" (2005), "W imię innego. Antysemicka twarz lewicy" (2005), "Serce rozumiejące" (2012). Niniejszy przekład - wydany pierwotnie przez PIW w 1999 roku, został uaktualniony o opublikowane od tamtego czasu polskie przekłady licznych prac filozoficznych, do których odwołuje się autor.