Proizvod vam ne odgovara? Nema veze! Možete nam vratiti unutar 30 dana
S poklon bonom ne možete pogriješiti. Za poklon bon primatelj može odabrati bilo što iz naše ponude.
30 dana za povrat kupljenih proizvoda
Alguien llama a la muerte pero la muerte no termina de acudir? Estetren no tiene destino a Salzburgo, hoy, dentro de cincuenta a?oscontinuará sonando la misma música de cámara y este tren jamás pasópor Salzburgo? Ya abrió el alemán la puerta, los miembros delSonderkommando se precipitan en el interior, nuevamente es la hora delas manos y los ganchos, cuando terminen de sacar de las cámaras degas todos los cuerpos procederán a ventilarlas, acondicionarlas paraque puedan acoger a nuevas víctimas, no puedo hablarte de otra cosa,compréndelo, te cansa mi relato, pero no existen otras historias, lavida era solamente esto? Te quedaba una última, fugaz, inmediatamenteolvidada visión de aquellos ojos desorbitados, estallados, de vómitos, excrementos, de bocas abiertas, de dientes encajados, cuerposrevueltos, otra vez, otra vez como dicen los ni?os cuando alguien lescuenta el cuento del lobo que viene, que viene, asiéndose a sus madres con las blancas u?as de sus dedos clavadas en sus pechos, asiéndose a sus lágrimas?El último tango perfuma la noche, un tango dulce que dice adiós?Unmúsico, que estuvo internado en Auschwitz y tocaba el violín en laorquesta del campo que dirigía Simón Laks, decide escribir una memoria testimonial y reflexiva sobre su vida en el Lager.Con un lenguaje que combina el realismo descriptivo con el onírico, lo poético con la reflexión filosófica, la narración recrea lavida-muerte en Auschwitz, teniendo como Leitmotiv algunas de lasletras de los tangos que interpretaba la mencionada orquesta.