Sirlanmis Zamanin Gölgesinde

Özgür göcebe hayatini inatla sürdüren Haytaogullarinin yasamaktan bikip usanmaz yaslilari.kendilerine aktarilan hayatin degerini cok iyi bilen cocuklari, cocukluktan kolay vazgecmez hayta erkekleri, disilikte kusursuz kadinlari, güzel kizarli bir döngüde süren acinasi serüvenleri artik sorgulamaya baslamisti. Adam, ovayi tümüyle örten sarisi papatyalar üzerine yerlesmeyi o gün uygun gördü. Bundan tam yüz on yil önce... Ne tuhaf Dünyada onca yil dolasmis olmasinda karsin, kendi eksikligi hissedilmeyecekti Ölümü umursanmayacakti otroslar kadar iri bir buz kütlesi olan hayati, seyrine dokunulamaz zamanin avuclarinda eriyerek bir yumruk kadar kalmisti. Kuru yaprak ve serinlik mevsimlerinde cirilciplak agaclarin baharla birlikte renkli kiyafetlere bürünmesi gecenin gündüze dönüsmesi kadar dogal geliyordu buradakilere. Onlar, birbirlerinin bedenlerinin ve yüzlerinin degistiginin, yaslandikca agirlasan hareketlerinin farkinda degildi. Üzeri sirlanmis zaman, onlari uyutarak geciyor, almak istediklerini alip gidiyordu. Bu ölü zaman cennetinde, biri ötekinin yaslandigini fark etmiyordu.