Psychoanaliza z perspektywy dzialania i jezyka

Ksiazka Dietera Fladera jest proba odczytania Freudowskiej psychoanalizy poprzez skonfrontowanie jej ze wspolczesnymi teoriami ludzkiego dzialania, semiologii, jezykoznawstwa i socjolingwistyki. Autor nie podejmuje jednak dyskusji z calym dzielem Freuda, ale jedynie z jego wybranymi aspektami: z teoria pomylek, teoria seksualnosci, pojeciem "nad-ja" i moralnosci, teoriami leku. W tej dyskusji okazuje sie, ze jakkolwiek Freud wraz z odslonieciem znaczenia nieswiadomego wymiaru roznych ludzkich zjawisk psychicznych i dzialan zrewolucjonizowal ich dotychczasowy sposob rozumienia i interpretacji, to jednak zarazem nie do konca zdawal sobie sprawe z intersubiektywnego wymiaru tych zjawisk. Innymi slowy, jakkolwiek trudno jest przecenic donioslosc jego interpretacji i analiz marzen sennych oraz dzialan pomylkowych traktowanych jako zjawiska spoleczne, to jednak interpretacje te mialy dosc ograniczony zakres: ograniczaly sie najczesciej do analizy natury jezykowych znieksztalcen te zjawiska okreslajacych. Na przeszkodzie w dostrzezeniu przez autora w pelni intersubiektywnego wymiaru analizowanych zjawisk stanelo bez watpienia bardzo waskie i tradycyjne "asocjacyjno-psychologistyczne" rozumienie pojecia jezyka.