Pracownik umyslowy i inne pisma

Na publikacje sklada sie pierwsze polskie tlumaczenie trzech sposrod czterech czesci "Pracownika umyslowego". Poprzedzone jest ono wstepem, w ktorym zostaly przesledzone losy machajewszczyzny i jej zwiazki z roznymi nurtami politycznymi, od trockizmu po neokonserwatyzm. Jeden z zarazem najczesciej cytowanych na swiecie - zwlaszcza w momentach wielkich politycznych przewrotow XX wieku - i zarazem najmniej w samej Polsce znanych polskich myslicieli, Jan Waclaw Machajski, swe krytyczne i podejrzliwe spojrzenie skierowal na nowo powstala w XIX wieku warstwe spoleczna: inteligencje. Inteligent to pracownik umyslowy, wyksztalcony i uprzywilejowany "najemnik kapitalu", ktory tylko pozornie dazy do wyzwolenia ludzkosci, w istocie zas stara sie "nienawisc i niezadowolenie mas roboczych skierowac wylacznie przeciw tym formom ustroju burzuazyjnego, pod ktorymi cierpi sama inteligencja, wylacznie przeciw tym instytucjom, ktore staja na przeszkodzie jej panowaniu". Krytyce Machajskiego, prowadzonej w imie prawdziwego wyzwolenia pracownikow fizycznych, podlegaja i ortodoksyjny marksizm, i reformistyczna socjaldemokracja, i anarchizm, zwlaszcza w jego kropotkinowskiej wersji.