Peygamberler ve Veliler

Tasavvuf, dogusundan itibaren dikkatimizi insan ve insanin kemali meselesine cekmistir. Sfilerin söz ve aciklamalariyla birlikte kemal ve insan terkibi günlük hayattaki kullanimdan soyutlanarak teknik bir istilah haline geldi ve Müslümanlarin arasinda kullanilmaya baslandi. Belki sadece bu kavram üzerindeki degisimden Islamdaki nazari ve ameli düsüncenin seyri takip edilebilir. Önce ahlaki bir anlamla sinirli olan kavram, zamanla daha derin ve metafizik bir muhteva kazanarak metafizik ilke anlaminda yorumlandi.Sfiler velayeti peygamberlige tabi kildiklari gibi her velinin bir peygamberin özelligini tasidigini kabul etmislerdir. Bunun icin kullandiklari kavramlar arasinda bir velinin bir peygamberi takip etmesi anlaminda kalbinde olmak, kademinde olmak, izinde isr olmak, mesrebinde olmak gibi tablik ve izinden gitmek anlami tasiyan kavramlardir. Elinizdeki kitapta Ibnül-Arab veliler ile nebiler arasindaki iliskiyi bu ittiba iliskisi ekseninde ele alir. Elinizdeki kitap Füthat-i Mekkiyyenin ilk cildinde yer alan 14-29. bölümler arasi ve 14.-17. kisimlari muhteva etmektedir..