Niemieckie wojska kolonialne w Afryce Wschodniej 1886-1918

I wojna swiatowa wciaz bywa utozsamiana wylacznie z konfliktem wewnatrz-europejskim, ktorego wplyw na terytoria Afryki i Azji byl tylko skutkiem ubocznym walk w metropolii. Ten europocentryzm utrudnia zrozumienie roli, jaka w wojnie odegraly mobilizowane przez bialych oddzialy wojskowe tworzone z ludow skolonizowanych, stojacych na roznym stopniu rozwoju wlasnej tozsamosci. Niniejsza monografia skupia sie na specyficznej jednostce militarnej, jaka byly niemieckie cesarskie wojska ochronne (Kaiserliche Deutsche Schutztruppe) w Niemieckiej Afryce Wschodniej (obecnie Tanzania), na przestrzeni lat 1886-1918. Cezure poczatkowa wyznacza powolanie pierwszych niewielkich sil wartowniczych na skrawkach wschodnioafrykanskiej kolonii swiezo opanowanych przez Bismarckowskie Niemcy, zas konczy prace rok 1918, jako koniec niemieckiego imperium kolonialnego i moment kapitulacji Schutztruppe, ktory nastapil dopiero 25 listopada 1918 r. By Schutztruppe byly skuteczne, Niemcy musieli poznac i zaakceptowac wojenne obyczaje ludow, sposrod ktorych werbowali swoich kolonialnych zolnierzy - askarich. Postepy w wieloletnim podboju kolonii, zmiany w postrzeganiu roli Schutztruppe, nowe ustawodawstwo uchwalane w Niemczech i wreszcie wybuch I wojny swiatowej jako olbrzymiego zagrozenia rowniez dla niemieckich kolonizatorow tysiace kilometrow od Rzeszy - to wszystko wplywalo na status, strukture i codzienna sluzbe tych formacji. Procz historii Schutztruppe autor chcial rowniez ukazac miejsce wojsk kolonialnych i ich kolorowych zolnierzy w niemieckim dyskursie na temat przegranej I wojny, toczacym sie po dzis dzien.