Proizvod vam ne odgovara? Nema veze! Možete nam vratiti unutar 30 dana
S poklon bonom ne možete pogriješiti. Za poklon bon primatelj može odabrati bilo što iz naše ponude.
30 dana za povrat kupljenih proizvoda
Tomás Segovia y Angelina Muńiz pertenecen a un grupo de escritores conocidos como los «Hispanomexicanos». La mayoría de los estudios sobre esta generación se han centrado en el papel que el exilio juega en los primeros ańos de su producción y han dejado de lado el papel que éste juega más allá de dicha etapa, al considerar que tras esos primeros ańos la mayoría pasan a tratar temas diferentes y se olvidan del exilio. Sin embargo, a través de un análisis de la obra poética de Muńiz y Segovia, este libro pretende demostrar que el exilio continúa jugando un papel central más allá de esa primera etapa. Argumenta que el exilio se transfigura en una serie de símbolos que vienen a constituir una expresión común, y, más importante aún, propone que su experiencia de exilio se transforma en un sentimiento de desarraigo existencial que impulsa una búsqueda de significado y pertenencia al mundo que se desvela como la finalidad última de su poesía. Al mismo tiempo, este libro pretende servir como invitación para realizar un estudio similar del resto de una generación a la que la crítica, todavía hoy, debe más atención de la otorgada.