Deniz Feneri

Yirminci yüzyil edebiyatina damgasini vuran yazarlardan Virginia Woolf, roman sanatindaki teknik buluslariyla, özellikle de bilincakisi teknigini ustalikla uygulamasiyla bilinir. Virginia Woolfun en otobiyografik romani olarak nitelenenen Deniz Feneri, yazarin kendi ailesinin izlerini tasir. Sicak ve ictenlikli bir aile atmosferiyle dokunan roman, sekiz cocuklari ve dostlariyla birlikte bir adada yaz tatilini geciren Ramsay ailesinin cevresinde döner. Kocasina hayran güzel Mrs. Ramsay, ressam olmak isteyen, yasi geckin bekar Lily, zügürt Tansley, esiyle cocuklarina duyarsiz davranan bencil Mr. Ramsay, Deniz Fenerinin öne cikan figürleri. Bu kisilerin karakterlerini ele veren ic monologlariyla gelisen roman, adanin aciklarindaki deniz fenerine yapilacak gezinin ve Lilynin elinden cikacak Mrs. Ramsay tablosunun izleginde ilerliyor. Woolfun siirsel metni adanin seslerini ve görünümleri okura tasirken, I. Dünya Savasi öncesi Ingilteresinin geleneksel aile yasaminin felsefi ama son derece özel portresini de ciziyor. Deniz Feneri, Woolfun kendi cocukluguyla uzlasmasi oldugu kadar yirminci yüzyil baslarinda kadinin toplumdaki yerini, evlenmenin kadin yasamindaki rolünü, kadinin hayatta evlilik disinda anlamli bir hayati olup olamayacagini derinlemesine irdeleyen, feminist sorunlar üzerine egilen bir roman.