Brzydkie slowa, brudny dzwiek

Michal Jan Lutostanski - socjolog, doktor nauk spolecznych i absolwent Interdyscyplinarnych Studiow Doktoranckich w Szkole Wyzszej Psychologii Spolecznej w Warszawie. Jego dzialalnosc naukowa skupia sie na mlodziezy oraz muzyce. Pracownik instytutu badawczego TNS Polska, gdzie zajmuje sie ilosciowymi badaniami konsumenckimi. Czlonek Polskiego Towarzystwa Badaczy Rynku i Opinii. Autor wielu publikacji oraz wystapien konferencyjnych. Zdobywca I miejsca w Konkursie o Nagrode Publicznosci na Najlepsze Wystapienie podczas XIV Kongresu Badaczy Rynku i Opinii 2013 r. Punk's not dead. Stare haslo, ktore pamietam z koncertow sprzed trzydziestu lat, powraca echem, gdy czytam ksiazke doktora Michala Jana Lutostanskiego. Przy czym zawolanie to odnosi sie nie tylko do punk rocka, lecz takze subkultur mlodziezowych jako takich. Ksiazka Lutostanskiego byla dla mnie podroza sentymentalna, przywolujaca z pamieci to i owo. W kulturze, ktora zwykla traktowac to, co zdarzylo sie przed pieciu laty, jak zamierzchla, paleolityczna niemal przeszlosc, jest to cenne i znaczace. Po prostu. Mariusz Czubaj profesor Szkoly Wyzszej Psychologii Spolecznej w Warszawie Brzydkie slowa, brudny dzwiek to efekt kilkuletnich prac empirycznych nad subkulturami mlodziezowymi w Polsce. Pierwsza jej czesc dotyczy przyjetego modelu komunikacyjnego miedzy muzykami a sluchaczami w tychze grupach oraz zastosowanej triangulacji metodologicznej. Druga skupia sie na nadawcach oraz analizie przekazu w piosenkach osmiu zespolow. Trzecia zas kladzie nacisk na sluchaczy w subkulturach z uwzglednieniem stworzenia modeli idealnych ich czlonkow, a konczy sie odtworzeniem modelu laczacego nadawcow i odbiorcow przekazu komunikacyjnego. Ksiazka ta ma na celu ukazanie kluczowej roli, jaka w subkulturach odgrywa muzyka; moze zainteresowac nie tylko socjologow, lecz takze kulturoznawcow, muzykologow czy medioznawcow.